Ο γαστρικός δακτύλιος τοποθετείται στη διάρκεια της επέμβασης χαλαρά γύρω από το στομάχι, αυτό σημαίνει ότι ο θάλαμός του δεν περιέχει καθόλου φυσιολογικό ορό. Για το λόγο αυτό ο ασθενής θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός τον πρώ¬το μήνα μετά το χειρουργείο. Οι τροφές του θα πρέπει να είναι σε υγρή μορφή, μικρές σε ποσότητα και να μην περιέχουν ζάχαρη και λίπη.
Το πρώτο κλείσιμο (σφίξιμο) του γαστρικού δακτυλίου γίνεται περίπου στο τέλος της 4ης εβδομάδος με έγχυση φυσιολογικού ορού στο θαλαμίσκο (port) που βρίσκεται κάτω από το δέρμα. Είναι μια απλή διαδικασία που μπορεί να γίνει ακόμα και στο ιατρείο του χειρουργού. Αμέσως μετά η τροφή γίνεται πολτώδης και ανάλογα με την ανοχή του ασθενούς (γρήγορο αίσθημα κορεσμού, πόνος ή έμετος), ο γαστρικός δακτύλιος σφίγγεται ή χαλαρώνει με την έγχυση ή αφαίρεση φυσιολογικού ορού.
Οι επισκέψεις στον χειρουργό ή την ομάδα παχυσαρκίας γίνονται κάθε μήνα τον πρώτο χρόνο και ανά χρόνο στη συνέχεια.
Η εμπειρία δείχνει ότι όλη αυτή η διαδικασία στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών “κυλάει” πολύ ομαλά. Ο παχύσαρκος πολύ γρήγορα βελτιώνει την ποιότητα της ζωής του, ανακτά την αυτοπεποίθηση του, την ενεργητικότητα του, την όρεξή του για δουλειά.
Η εγχείρηση είναι απλώς το πρώτο βήμα. Η θέληση του ασθενούς και η αποφασι-στικότητά του για μια νέα ζωή είναι το πιο ουσιαστικό ζητούμενο
Με την απώλεια των πρώτων κιλών η κοινω¬νικότητα επιστρέφει, η αναζήτηση των πα¬λιών φίλων που εγκαταλείφθηκαν λόγω κατάθλιψης γίνεται επιτακτική, το χαμένο χαμόγελο επιστρέφει στα χείλη.
Η ένταξη στη συντροφιά της ταβέρνας δεν θα είναι πια απαγορευτική, καθώς ο ασθενής θα μπορεί να συμμετέχει στο φαγητό έστω και με δια¬φορετικό από τους άλλους τρόπο, δηλαδή με λιγότερο φαγητό και με επιμήκυνση του χρόνου κατανάλωσης τροφής.
Ο διαιτολόγος της ομάδας είναι υπεύθυνος για την προσαρμογή του ασθενούς στα νέα δεδομένα. Μικρή ποσότητα τροφής, όσο ανέχεται το μικρό στομάχι, καλό μάσημα τροφής, όχι νερό στη διάρκεια του γεύματος, όχι άμεση κατάκλιση μετά το φαγητό. Πολλά και μικρά γεύματα στη διάρκεια της ημέρας (3 έ¬ως 6). Τα υγρά δεν πρέπει να περιέχουν ζάχαρη, να μην είναι ανθρακούχα και να αποφεύγονται υγρά με πολλές θερμίδες ό¬πως παγωτά και milk shakes.
Παράλληλα όμως θα πρέπει ο παχύσαρκος να αυξήσει τη φυσική του δραστηριότητα. Ίσως ο σημαντικότερος σύμμαχος σ’ αυτήν την προσπάθειά του να χάσει βάρος είναι η καθημερινή άσκηση του σώματός του. Σύμβουλός του σ’ αυτήν την προσπάθεια είναι ο γυμναστής της ομάδας παχυσαρκίας που προοδευτικά θα εντατικοποιεί το ρυθμό της φυσικής δραστηριότητας.
Υπάρχουν πολλές καθημερινές δραστηριότητες που αν τροποποιηθούν θα αυξήσουν τη φυσική δραστηριότητα και θα συμβάλλουν στην ευεξία του ατόμου.
Ένας δραστήριος τρόπος ζωής μπορεί να περιλαμβάνει:
• Βάδιση καθημερινά για τουλάχιστον 30 λεπτά.
• Χρησιμοποίηση της σκάλας αντί του ανελκυστήρα.
• Αποφυγή της χρήσης του αυτοκινήτου σε μικρές αποστάσεις.
• Αποφυγή της χρήσης του ασύρματου χειριστηρίου για την τηλεόραση, το στερεοφωνικό, κ.λ.π.
• Αποφυγή της χρήσης του ασύρματου τηλεφώνου στο σπίτι.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η εμπειρία των ομάδων παχυσαρκίας σε χιλιάδες ασθενείς έδειξε ότι οι παχύσαρκοι ασθενείς μετά την επέμβαση δεν είναι ούτε παχύσαρκοι, ούτε ασθενείς. Επανεντάσσονται στον κοινωνικό τους περίγυρο, ελευθερωμένοι πλήρως και από τα ψυχολογικά προβλήματα, αλλά και από τις συνυπάρχουσες με την παχυσαρκία παθήσεις.
Οι αρθρώσεις γίνονται σταθερότερες και πιο εύκαμπτες. Οι μύες γίνονται δυνατό¬τεροι, τα πνευμόνια μπορούν να εισπνεύσουν το οξυγόνο καλύτερα, η κυκλοφορία διεγείρεται και το πεπτικό σύστημα λειτουργεί καλύτερα. Τα οστά δυναμώνουν, η γήρανση καθυστερεί. Η φυσική άσκηση δημιουργεί ένα αίσθημα ευφορίας. Το άτομο αισθάνεται λιγότερο κουρασμένο, λιγότερο αγχώδες και με περισσότερη αυτοπεποίθηση.
Η εγχείρηση είναι απλώς το πρώτο βήμα. Η θέληση του ασθενούς και η αποφασιστικότητά του για μια νέα ζωή είναι το πιο ουσιαστικό ζητούμενο. Η ομάδα παχυσαρκίας με τα σεμινάρια που διοργανώνει για τους χειρουργημένους ασθενείς θα είναι πάντα δίπλα τους.
Η συχνή επίσκεψη για συζήτηση στο κέντρο παχυσαρκίας θεωρείται επιβεβλημένη. Ο έλεγχος της υγείας (αρτηριακή πίεση, σφυγμός, ζύγισμα) πρέπει να γίνεται τακτικά. Η ζυγαριά είναι φίλος, όχι εχθρός και θα πρέπει να συμβιώνει κανείς μαζί της.
Ένα νέο ξεκίνημα, ένας νέος τρόπος ζωής προβάλλει μπροστά στον ταλαιπωρημένο από τις στερήσεις και τη δίαιτα ασθενή.
